Γνωστή ορμόνη μπορεί να προλάβει εγκεφαλικές βλάβες σε προόωρα βρέφη!
Νέα μελέτη – Journal of the American Medical Association.
Μια ορμόνη που χρησιμοποιείται για να μειώσει την ανάγκη για μεταγγίσεις αίματος μπορεί επίσης να προστατεύει τους εγκεφάλους των πρόωρων νεογνών, σύμφωνα με μια νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο επιστημονικό περιοδικό Journal of the American Medical Association.
Πρόκειται για τη συνθετική ερυθροποιητίνη (Synthetic erythropoietin, EPO), η οποία διεγείρει την παραγωγή ερυθρών αιμοσφαιρίων και φαίνεται να εμποδίζει τις εγκεφαλικές βλάβες όταν χρησιμοποιείται λίγο μετά τον πρόωρο τοκετό.
Η μελέτη διεξήχθη στο Πανεπιστήμιο της Γενεύης στην Ελβετία.
Οι ερευνητές μελέτησαν τις μαγνητικές τομογραφίες εγκεφάλου 165 πρόωρων βρεφών. Στα μισά από αυτά χορήγησαν, τρεις δόσεις της συγκεκριμένης ορμόνης, της συνθετικής ερυθροποιητίνης, δύο ημέρες μετά τη γέννησή τους.
Λίγες εβδομάδες αργότερα, όταν τα βρέφη θα συμπλήρωναν την αναμενόμενη ηλικία γέννησης (αν δεν ήταν πρόωρα), τα υπέβαλαν σε μαγνητική τομοφραφία εγκεφάλου. Οι εγκέφαλοι των βρεφών που έλαβαν συνθετική ερυθροποιητίνη (EPO) είχαν, λιγότερη εγκεφαλική ζημιά από ό, τι οι εγκέφαλοι των βρεφών που δεν τους είχε δοθεί η ορμόνη.
Είναι γεγονός ότι τα πρόωρα βρέφη που γεννιούνται πριν την 32η εβδομάδα, αντιμετωπίζουν μεγάλους κινδύνους για την υγεία τους συμπεριλαμβανομένων, εγκεφαλικών βλαβών όπως ελλιπής ανάπτυξη εγκεφάλου και ειδικότερα της περιοχής που ονομάζεται λευκή ουσία του εγκεφάλου.
Πολλά πρόωρα βρέφη παρουσιάζουν επίσης μακροπρόθεσμες αναπτυξιακές διαταραχές, συμπεριλαμβανομένων των λειτουργικών και διανοητικών αναπηριών αλλά και των μαθησιακών δυσκολιών αργότερα.
Σύμφωνα με τους ερευνητές είναι η πρώτη μελέτη που δείχνει όφελος από τη χορήγηση Συνθετικής Ερυθροποιητίνης σε πρόωρα μωρά. Το επόμενο στάδιο της μελέτης είναι να εξετάσει τα μωρά αυτά όταν θα είναι στην ηλικία των 2 και των 5 ετών. Αν τα ευρήματα επιβεβαιωθούν τότε θα έχει γίνει πραγματικά ένα μεγάλο βήμα στην πρόληψη των εγκεφαλικών βλαβών εξαιτίας της προωρότητας.
ΠΗΓΗ: 27 Αυγούστου, 2014, Journal of the American Medical Association
