Ως Παρένθετη μητρότητα περιγράφεται η τεχνική της Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής κατά την οποία μια γυναίκα κυοφορεί ένα έμβρυο για λογαριασμό μια άλλης γυναίκας, η οποία εξαιτίας σοβαρής αιτιολογίας δεν είναι σε θέση να κυοφορήσει.

Ένα ζευγάρι, μπορεί να εξετάσει την επιλογή της Παρένθετης Μητρότητας, τεχνικής της Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής, προκειμένου να αποκτήσει παιδί όταν συντρέχουν κάποιοι σοβαροί και συγκεκριμένοι λόγοι.

Συγκεκριμένα οι λόγοι αυτοί μπορεί να είναι οι εξής:

Οι ενδείξεις για τη χρήση παρένθετης μήτρας περιλαμβάνουν:

  • Συγγενή απουσία μήτρας ή ανωμαλίες στη διάπλασή της
  • Πολλαπλά ινομυώματα
  • Ύπαρξη σοβαρής νόσου όπως π.χ. συγγενείς καρδιοπάθεια, υψηλή πίεση, ηπατική ή νεφρική νόσο κ.α., που καθιστούν αδύνατη ή επικίνδυνη την κύηση, για τη ζωή της βιολογικής μητέρας.

Επιπλέον, η παρένθετη μητρότητα μπορεί να αφορά σε κάποια περιστατικά ζευγαριών με επαναλαμβανόμενες αποτυχίες άλλων μεθόδων της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής.

Στις περιπτώσεις αυτές η μήτρα μια άλλης γυναίκας, της παρένθετης μητέρας, φιλοξενεί το έμβρυο που έχει προκύψει από την εξωσωματική γονιμοποίηση των ωαρίων της βιολογικής μητέρας ή δότριας με το σπέρμα του πατέρα.

 

Νομοθεσία και παρένθετη μητρότητα

Στην Ελλάδα ισχύει από το 2002 ο νόμος 3089/2002. Η διαδικασία περιλαμβάνει μια σειρά από συγκεκριμένες ενέργειες τόσο για το ζευγάρι όσο και από τη γυναίκα που θα κυοφορήσει (ιατρικές εξετάσεις, ψυχολογική αξιολόγηση κ.α.).

Απαραίτητη είναι η νομική καθοδήγηση από έμπειρο σε αντίστοιχα θέματα, νομικό εμπειρογνώμονα, με εξειδίκευση στον αναπαραγωγικό νόμο, προκειμένου να αποφευχθούν τυχόν επιπλοκές κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, οποίος θα καταρτίσει το Ιδιωτικό Συμφωνητικό  μεταξύ του ζευγαριού, του κέντρου και της παρένθετης μητέρας, προκειμένου να προστατευθούν όλες οι πλευρές.