Δωρεά ωαρίων. Πότε και γιατί αποτελεί επιλογή
H επιλογή της δωρεάς ωαρίων χρησιμοποιείται συνήθως όταν η γυναίκα που επιθυμεί να τεκνοποιήσει δεν παράγει ωάρια για διάφορους λόγους, μεταξύ αυτών:
- προχωρημένη ηλικία
- προβλήματα γονιμότητας (διάγνωση πρόωρης ωοθηκικής ανεπάρκειας ή εμμηνόπαυσης μετά από χημειοθεραπεία)
- ιστορικό επαναλαμβανόμενων αποτυχημένων προσπαθειών εξωσωματικής
- κακής ποιότητας ωάρια
Ωστόσο, μερικές γυναίκες παρουσιάζουν σημάδια εμμηνόπαυσης που σχετίζονται με προβληματική παραγωγή ωαρίων αρκετά νωρίς στη ζωή τους, ακόμη και πριν κλείσουν τα 40 έτη.
Νομικό πλαίσιο για τη δωρεά ωαρίων
Η δωρεά ωαρίων στην Ελλάδα γίνεται με βάση το υπάρχον νομικό πλαίσιο (Νόμος 3305 | 01/2005) που την αναγνωρίζει ως μία επιστημονική ιατρική μέθοδο.
Επιλογή δότριας για τη δωρεά ωαρίων
Σύμφωνα με το νομικό πλαίσιο (Νόμος 3305 | 01/2005) η δότρια πρέπει να:
- είναι μικρότερη των 35 ετών
- έχει φυσιολογικό ιατρικό ιστορικό
- έχει φυσιολογική κλινική εξέταση
Επιπλέον υποβάλλεται σε μια σειρά εξετάσεων όπως:
- Υπερηχογραφικό έλεγχο για αποκλεισμό παθολογικών γυναικολογικών καταστάσεων (ινομυώματα, κύστες, πολύποδες, κτλ)
- Έλεγχο των χρωμοσωμάτων για τον αποκλεισμό χρωμοσωμικών ανωμαλιών
- Έλεγχο για κυστική ίνωση
- Έλεγχο για ηπατίτιδες, HIV, σύφιλη, ομάδα Rh
- Ηλεκτροφόρηση για αποκλεισμό μεσογειακής αναιμίας
Διαδικασία δωρεάς ωαρίων
Εφόσον επιβεβαιωθεί ότι μια γυναίκα είναι κατάλληλη για δότρια ακολουθεί η φαρμακευτική διέγερση των ωοθηκών της όπως γίνεται και σε έναν κανονικό κύκλο εξωσωματικής γονιμοποίησης για την παραγωγή ικανοποιητικού αριθμού ωαρίων.
Κατά τη διάρκεια της διέγερσης, η δότρια παρακολουθείται με εξετάσεις αίματος και υπερηχογραφήματα, για να διασφαλιστεί ότι οι ωοθήκες ανταποκρίνονται σωστά και να αποκλειστεί η πιθανότητα υπερδιέγερσης.
Στη λήπτρια χορηγούνται οιστρογόνα και προγεστερόνη για τη δημιουργία ευνοϊκού περιβάλλοντος στη μήτρα, δηλαδή ενδομήτριο τουλάχιστον 7 χιλιοστών.
Σε κάποιες περιπτώσεις, υπάρχει δυσκολία στην επίτευξη ελάχιστου πάχους ενδομητρίου και μπορεί να χρειαστεί να ακολουθηθούν εξειδικευμένες θεραπείες. Γυναίκες με αυτοάνοσα νοσήματα λαμβάνουν επιπλέον φαρμακευτική αγωγή προκειμένου να βελτιώσουν τις πιθανότητες εμφύτευσης.
Την ημέρα που έχει προγραμματιστεί η λήψη των ωαρίων από τη δότρια, ο σύντροφος της λήπτριας δίνει δείγμα σπέρματος στο εργαστήριο. Στη συνέχεια, στο εργαστήριο, γίνεται η γονιμοποίηση των ωαρίων με το σπέρμα του συντρόφου ή του δότη. Την επόμενη μέρα γνωρίζουμε πόσα ωάρια έχουν γονιμοποιηθεί και μετά από 3-5 μέρες γίνεται η εμβρυομεταφορά, ενώ τα πλεονάζοντα έμβρυα κρυοσυντηρούνται. Παράλληλα χορηγούνται φάρμακα για την υποστήριξη της εμφύτευσης και 14 περίπου ημέρες μετά την ωοληψία, γίνεται εξέταση της b-HCG για να διαπιστωθεί εάν έχει επιτευχθεί εγκυμοσύνη.
