Υποβοηθούμενη αναπαραγωγή, Ενδιαφέροντα Νέα

Οι εξελίξεις στην Υποβοηθούμενη Αναπαραγωγή που σημάδεψαν το 2018!

Σαράντα χρόνια μετά τη γέννηση της Louise Brown, του πρώτου μωρού που γεννήθηκε με εξωσωματική γονιμοποίηση, η διεθνής επιτροπή παρακολούθησης της προόδου στην υποβοηθούμενη αναπαραγωγή, αναφέρει σήμερα ότι το σύνολο των μωρών που γεννήθηκαν με εξωσωματική γονιμοποίηση και άλλες προηγμένες θεραπείες γονιμότητας, ξεπερνά τα 8 εκατομμύρια παγκοσμίως. Μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια οι επιστημονικές εξελίξεις σε κάποιες περιπτώσεις ξεπέρασαν τη φαντασία της επιστημονικής κοινότητας γεμίζοντάς μας ελπίδα κι αισιοδοξία για το μέλλον. Ας δούμε όμως κάποιες εξελίξεις που άφησαν το σημάδι τους στην ανθρωπότητα μέσα στο 2018!

Το πρώτο μωρό που κυοφορήθηκε σε μεταμοσχευμένη μήτρα από δότρια που δεν ήταν εν ζωή!

Για πρώτη φορά στα επιστημονικά χρονικά, γεννήθηκε ένα υγιές μωρό που κυοφορήθηκε σε μήτρα που μεταμοσχεύτηκε από δότρια που δεν ήταν εν ζωή. Αυτή δεν ήταν η πρώτη προσπάθεια των επιστημόνων. Οι προηγούμενες προσπάθειες απέτυχαν και πολλοί νόμιζαν ότι θα ήταν αδύνατο να επιτευχθεί κάτι τέτοιο, όμως διαψεύσθηκαν. Η μητέρα, 32 ετών, γεννήθηκε χωρίς μήτρα λόγω του συνδρόμου Mayer-Rokitansky-Küster-Hauser. Η δότρια είχε γεννήσει τρία παιδιά και πέθανε από αιμορραγία στον εγκέφαλο. Η διαδικασία της μεταμόσχευσης πραγματοποιήθηκε στο Σάο Πάολο της Βραζιλίας. Περίπου έξι εβδομάδες αργότερα η λήπτρια άρχισε να έχει περιόδους. Μετά από επτά μήνες εμφυτεύτηκαν τα γονιμοποιημένα ωάρια. Μετά από μια κανονική εγκυμοσύνη, ένα υγιές κοριτσάκι γεννήθηκε με καισαρική τομή.

Τα πρώτα ανθρώπινα ωάρια που αναπτύχθηκαν στο εργαστήριο.

Μια ομάδα στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου ανέπτυξε για πρώτη φορά ανθρώπινα ωάρια στο εργαστήριο. Οι γυναίκες γεννιούνται με ωάρια που δεν έχουν ωριμάσει στις ωοθήκες τους και μπορούν να αναπτυχθούν πλήρως μόνο μετά την εφηβεία. Χρειάστηκαν δεκαετίες μελέτης, ώστε να μπορούμε σήμερα να πούμε ότι μπορούν τώρα να αναπτυχθούν ωάρια μέχρι την ωριμότητά τους, εκτός της ωοθήκης. Η διαδικασία απαιτεί πολύ προσεκτικό έλεγχο των εργαστηριακών συνθηκών, συμπεριλαμβανομένων των επιπέδων οξυγόνου, των ορμονών, των πρωτεϊνών που προσομοιώνουν την ανάπτυξη και του μέσου καλλιέργειας των ωαρίων. Η τεχνική θα μπορούσε να οδηγήσει σε νέους τρόπους διατήρησης της γονιμότητας των παιδιών με καρκίνο. Παρέχει επίσης την ευκαιρία στους επιστήμονες να εξερευνήσουν πώς αναπτύσσονται τα ανθρώπινα ωάρια, μια διαδικασία που παρέμενε ένα μυστήριο για την επιστήμη. Ίσως τα νέα συμπεράσματα οδηγήσουν και σε άλλα ακόμη πιο ελπιδοφόρα αποτελέσματα ερευνών.