Έκτοπη (εξωμήτρια) κύηση: Έγκαιρη διάγνωση με διακολπικό υπέρηχο

Ο διακολπικός υπέρηχος είναι η καλύτερη διαγνωστική δοκιμασία για να αξιολογηθεί η υποψία μιας έκτοπης κύησης, καταλήγουν Aμερικανοί γυναικολόγοι σε έρευνα που δημοσιεύτηκε πρόσφατα. Οι συγγραφείς μελέτησαν πάνω από 10.000 Aγγλόφωνα άρθρα σχετικά με τη διάγνωση της έκτοπης κύησης από το 1965 έως τον Δεκέμβριο του 2012.

Ο στόχος της μελέτης ήταν να αναλυθεί η διαγνωστική αξία στην ανίχνευση μιας έκτοπης κύησης που έχει η φυσική εξέταση, οι άμεσα διαθέσιμες εργαστηριακές εξετάσεις, και το υπερηχογράφημα.

Το κλινικό ιστορικό και η φυσική εξέταση δεν επαρκούν για να επιβεβαιώσουν ή να αποκλείσουν την περίπτωση εξωμήτριας κύησης σε γυναίκες που παρουσιάζουν συμπτώματα όπως πόνοι στην κοιλιά ή κολπική αιμορραγία στην αρχή της εγκυμοσύνης, λένε οι συγγραφείς.

Η εγκυμοσύνη ξεκινά με ένα γονιμοποιημένο ωάριο. Κανονικά, το γονιμοποιημένο ωάριο αποδίδει στην ενδομήτρια κοιλότητα. Σε μια έκτοπη κύηση, το γονιμοποιημένο ωάριο εμφυτεύεται έξω από τη μήτρα.Η έκτοπη κύηση συμβαίνει συνήθως στις σάλπιγγες οι οποίες μεταφέρουν τα γονιμοποιημένα ωάρια από τις ωοθήκεςστη μήτρα.

Μια έκτοπη κύηση δεν μπορεί να εξελιχθεί κανονικά.Το γονιμοποιημένο ωάριο δεν μπορεί να επιβιώσει κι αν αφεθεί χωρίς θεραπεία οδηγεί σε απώλεια αίματος απειλώντας ακόμη και η ζωή της εγκύου. Εντωμεταξύ, λιγότερο από το ήμισυ των γυναικών με εξωμήτρια κύηση έχουν τα χαρακτηριστικά συμπτώματα κοιλιακού πόνου και κολπική αιμορραγία που είναι τα πιο πιθανά συμπτώματα που οδηγούν σε αποβολή.

Στην Αμερική, έκτοπη κύηση προκύπτει σε ποσοστό μέχρι 2,6% του συνόλου των κυήσεων και είναι η κύρια αιτία που σχετίζεται με τη θνησιμότητα στο πρώτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης αντιστοιχώντας στο 6% των μητρικών θανάτων.

Η ταχεία αναγνώριση και η ακριβής διάγνωση των γυναικών που μπορεί να έχουν έκτοπη κύηση είναι πολύ σημαντική για τη μείωση της μητρικής νοσηρότητας και της θνησιμότητας που σχετίζεται με αυτήν, ενώ η έγκαιρη θεραπείατης, μπορεί να βοηθήσει στην ευκαιρίαγια μια υγιή εγκυμοσύνη στο μέλλον.

Πηγή:
– JAMA (JAMA. 2013;309:1722-1729)